3. Πρόσφυγες από τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη 🌊

Ας δούμε πώς αντιμετωπίστηκαν οι πρόσφυγες από τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη κατά τη διάρκεια της Επανάστασης!

α. Οι Κρήτες Cretans και οι Κάσιοι Cassians πρόσφυγες 🏝️

Από τον πρώτο χρόνο της , οπλοφόροι κατέφυγαν στις .
Μετά την καταστροφή της το 1824, οι και οι κατευθύνθηκαν σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
Η άφιξη των προκάλεσε αναταραχή στο κεντρικό Αιγαίο.
Ένοπλοι πρόσφυγες κυριάρχησαν σε βάρος των ντόπιων.
Άλλη ομάδα προσφύγων κατέφυγε στην .
Στην , η κυβέρνηση μερίμνησε για τη διατροφή και την περίθαλψή τους.

β. Οι Χίοι Chios πρόσφυγες 😥

Μετά την καταστροφή της και τη μαζική μεταφορά των κατοίκων στα , δημιουργήθηκε πρόβλημα από το πλήθος των προσφύγων.
Οι φρόντισαν τους , παραχωρώντας πρόχειρα καταλύματα.
Το αδιαχώρητο αντιμετωπίστηκε με τη μεταφορά στις και την .
Οι Κυκλαδίτες</TooltipTooltip> ήταν φιλικοί απέναντι στους , οι οποίοι προσαρμόστηκαν εύκολα.
Όσοι μεταφέρθηκαν στην βρέθηκαν στην πυρπολημένη πεινασμένοι και χωρίς περίθαλψη.
Μερικοί αποβιβάστηκαν στον και πήγαν στην .
Η κυβέρνηση παραχώρησε χώρους στέγασης και ανέλαβε τη συντήρηση των απόρων, των χηρών και των ορφανών.
Διαμοίρασε τους πρόσφυγες σε γύρω χωριά και κωμοπόλεις και ζήτησε από τους να τους φροντίζουν.
Τα μέτρα περίθαλψης ατόνησαν λόγω της προετοιμασίας για την άμυνα ενόψει της εκστρατείας του .
Η νοσταλγία και οι κακουχίες τόνωσαν την επιθυμία των να επιστρέψουν στο νησί τους, έστω και υπό τουρκική κατοχή.
Αρκετοί άρχισαν να επιστρέφουν από τον Οκτώβριο του 1822.
Όσοι παρέμειναν, εργάστηκαν για την ανακατάληψη του νησιού τους.
Η αποτυχημένη επιχείρηση του (1827-1828) γέννησε νέο κύμα προσφύγων προς τη και τις .

γ. Οι Ψαριανοί Psara πρόσφυγες 😔

Τον Ιούνιο του 1824, περίπου 3.600 εγκατέλειψαν το κατεστραμμένο νησί.
Λίγοι κατέφυγαν στο .
Στις , δεν αντιμετωπίστηκαν παντού με τον ίδιο τρόπο.
Στην τους υποδέχτηκαν θερμά και μερίμνησαν για τη συντήρησή τους.
Οι περισσότεροι μετοίκησαν στη ή επέστρεψαν στις εστίες τους.
Στην και την αντιμετώπισαν προβλήματα με τους ντόπιους.
Οι τούς συμπεριφέρθηκαν ευσπλαχνικά, αλλά αντέδρασαν όταν οι θέλησαν να εγκατασταθούν μόνιμα.
Οι αναγκάστηκαν να μετοικήσουν και εγκαταστάθηκαν στη με κυβερνητική άδεια.
Η κυβέρνηση φρόντισε για τη στέγασή τους και όρισε να εισπράττουν ένα μέρος από τους φόρους της περιοχής.
Κατάρτισε κατάλογο των αιχμαλώτων για την εξαγορά τους.
Οι της θεώρησαν ότι δεν αντιμετωπίστηκε ικανοποιητικά η κατάστασή τους, η οποία επιδεινώθηκε με επιδημία.
Οι περισσότεροι έφυγαν από τη και διασκορπίστηκαν στις .
Στην βρήκαν το χώρο μόνιμης εγκατάστασης.
Ανέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα στα κοινά θέματα του νησιού και στις υποθέσεις του έθνους.
Ίδρυσαν σχολείο, διέδωσαν τα έθιμά τους και διατήρησαν το κοινοτικό τους σύστημα.
Στην Γ΄ οι ζήτησαν να καθοριστεί τόπος προσφυγικού συνοικισμού τους.

δ. Ο προσφυγικός συνοικισμός της Ερμούπολης Σύρου 🏘️

Η δημιουργία της στη αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα ίδρυσης και εξέλιξης ενός ακμαίου προσφυγικού συνοικισμού.
Βασίστηκε στην πρωτοβουλία των οικιστών, χωρίς κυβερνητική αρωγή.
Η περιοχή πήρε το όνομα το 1825.
Από το 1821 έως το 1824 συγκέντρωσε Έλληνες πρόσφυγες από διάφορα μέρη: , , και κυρίως .
Η συμφόρηση στα γειτονικά νησιά, η θέση του λιμανιού και η ουδέτερη στάση του νησιού προκάλεσαν την αθρόα προσέλευση.
Οι ντόπιοι κατοικούσαν στην Άνω , ενώ οι νεοφερμένοι συγκεντρώθηκαν στην παραλία.
Η αυξημένη προσέλευση προκάλεσε επιφυλακτικότητα και αντιδράσεις των ντόπιων, κυρίως λόγω κτηματικών διαφορών.
Τη διάσταση υποδαύλιζε η διαφορά δόγματος μεταξύ των καθολικών ντόπιων και των ορθόδοξων προσφύγων.

Η Ερμούπολη Σήμερα

Η Ερμούπολη είναι σήμερα η πρωτεύουσα των Κυκλάδων και ένα σημαντικό αστικό κέντρο με πλούσια ιστορία και πολιτισμό.