Η Διάδοση του Χριστιανισμού 🌍

Ο Παύλος και το Έργο του ✝️

Η εμφάνιση του Παύλου (Σαούλ) σηματοδοτεί το άνοιγμα του Χριστιανισμού προς τους Έλληνες και άλλους λαούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Γεννημένος στην Ταρσό της Κιλικίας, αρχικά ήταν αντίπαλος του Χριστιανισμού, αλλά μετά τη μεταστροφή του έγινε φλογερός κήρυκας της νέας θρησκείας. Ρωμαίος πολίτης, χρησιμοποίησε την ελληνική γλώσσα και τη φιλοσοφία για να μεταδώσει το μήνυμα του Χριστού. Ο Παύλος έκανε τρεις αποστολικές περιοδείες στην Κύπρο, τη Μικρά Ασία και την Ελλάδα (45-60 μ.Χ.) και τελικά οδηγήθηκε στη Ρώμη, όπου θανατώθηκε το 64 μ.Χ. κατά τον διωγμό του Νέρωνα.

Πλίνιος ο Νεότερος και οι Χριστιανοί 📝

Ο Πλίνιος ο Νεότερος, κυβερνήτης της Βιθυνίας, ενημερώνει τον αυτοκράτορα Τραϊανό για τους Χριστιανούς:

"Όλο τους το λάθος περιορίζεται στο ότι συνηθίζουν να συγκεντρώνονται μια καθορισμένη ημέρα πριν από την ανατολή του ήλιου, να ψάλλουν έναν ύμνο προς τον Χριστό, να δεσμεύονται με όρκο ότι δεν θα διαπράξουν κανένα αδίκημα... Πλήθη κάθε ηλικίας, κοινωνικής τάξης και φύλου έχουν μολυνθεί από αυτή τη δοξασία."

Η Εξάπλωση του Χριστιανισμού 📢

Ο Χριστιανισμός κερδίζει γρήγορα οπαδούς σε όλες τις επαρχίες της αυτοκρατορίας, προσελκύοντας αρχικά τους φτωχούς πληθυσμούς των πόλεων. Σταδιακά, όμως, αποκτά οπαδούς και στους ανώτερους κοινωνικούς, πνευματικούς και διοικητικούς κύκλους, ακόμα και στο αυτοκρατορικό περιβάλλον.

Οργάνωση της Εκκλησίας 🏛️

Η Εκκλησία οργανώνεται διοικητικά σύμφωνα με το ρωμαϊκό κράτος. Σε κάθε διοικητική μονάδα αντιστοιχεί μια επισκοπή με τον δικό της επίσκοπο. Στα τέλη του 2ου αιώνα, οι Χριστιανοί στην Ανατολή αποτελούν την πλειονότητα και η Εκκλησία αναλαμβάνει ρόλο στην εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια και την οικονομική διαχείριση.

Οι Διωγμοί και οι Κατακόμβες

Οι Χριστιανοί, αποφεύγοντας τα θεάματα και την επιδεικτική δημόσια ζωή, τελούν τις λατρευτικές τους εκδηλώσεις μυστικά, κάτι που τους καθιστά ύποπτους. Η αντίθεσή τους στη λατρεία του αυτοκράτορα θεωρείται επικίνδυνη για την ενότητα του κράτους. Οι διωγμοί κατά των Χριστιανών γίνονται συστηματικοί και φοβεροί κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., με τον Δέκιο (249-251) και τον Διοκλητιανό (284-305) να εξαπολύουν τους πιο σκληρούς διωγμούς.