Κείμενο
Η παλιά γειτονιά 🏘️
Έκλεισα τα μάτια μου. Και τότε έγινε κάτι υπέροχο: σιγά σιγά έσβησε το σημερινό Κολωνάκι. Το δικό μου Κολωνάκι, η δική μου , η συνοικία των παιδικών μου χρόνων είναι αθάνατη! Οι δρόμοι γεμίζουν νεοκλασικά σπίτια 🏛️, κάθε πόρτα κι ένας φίλος! Οι περισσότεροι δρόμοι είναι .
Οι : Ο ψαράς με το πανέρι στο κεφάλι: «Φρέσκα ψάρια, πάρτε φρέσκα ψάρια!». Ο , πρωί και σούρουπο, με τα γιαούρτια ισορροπημένα δεξιά και αριστερά πάνω στη μακριά βέργα: «Γιαούρτι προοοόβειο!». Ο στα σκαλιά της Λουκιανού.
Οι φωνές των παιδιών που παίζουν ξένοιαστα στους δρόμους, μέχρι να σκοτεινιάσει, μέχρι ν' ακουστεί η φωνή της μητέρας: «Φροσούλα, Αννούλα, ελάτε, τρώμε!...». 🍽️
Ο Ευκλείδης λειτουργεί μέσω τεχνητής νοημσύνης